ضریب انبساط حرارتی مواد عامل مهمی است که توجه ویژه ای را می طلبد

به عنوان یک جزء حیاتی در خودروها و سایر وسایل مکانیکی، پایداری و دقت عملکرد گیربکس به طور مستقیم بر عملکرد و طول عمر تجهیزات کلی تأثیر می گذارد. در میان پارامترهای عملکردی متعدد گیربکس، ضریب انبساط حرارتی مواد نیز عامل مهمی است که نباید نادیده گرفته شود. ما باید بفهمیم که این کمیت فیزیکی چه چیزی را نشان می دهد. به زبان ساده، ضریب انبساط حرارتی میزان تغییر حجم یا طول یک ماده را هنگام تغییر دما توصیف می کند.

برای مواد استفاده شده در یاتاقان های شعاعی گیربکس ، این ضریب اهمیت ویژه ای دارد. در حین کار، گیربکس به دلیل اصطکاک، تبدیل قدرت و عوامل دیگر گرما تولید می کند. اگر این گرما نتواند به موقع دفع شود، دمای مواد یاتاقان افزایش می یابد. هنگامی که دمای ماده یاتاقان تغییر می کند، اگر ضریب انبساط آن خیلی زیاد باشد، فاصله یاتاقان به طور محسوسی تغییر می کند. این تغییر در فاصله ممکن است باعث ایجاد مشکلاتی در درگیری بین یاتاقان و چرخ دنده ها شود و در نتیجه بر دقت انتقال تأثیر بگذارد. پیامد مستقیم کاهش دقت انتقال، کاهش راندمان گیربکس است و حتی ممکن است منجر به پدیده های غیرعادی مانند صدا و لرزش شود.

علاوه بر این، تغییرات در فاصله یاتاقان نیز می تواند بر پایداری انتقال تأثیر بگذارد. در گیربکس های پرسرعت، حتی تغییرات جزئی در فاصله ممکن است منجر به نوسانات قدرت انتقال شود و در نتیجه بر پایداری کل سیستم قدرت تأثیر بگذارد. این تأثیر به ویژه در محیط های کاری با تغییرات بار قابل توجه مشهود است. بنابراین، چگونه می توانیم از مشکلات ناشی از ضریب انبساط حرارتی زیاد جلوگیری کنیم؟ ابتدا باید موادی با ضریب کمتر برای ساخت بلبرینگ انتخاب کنیم. این می تواند تا حدودی تاثیر تغییرات دما را بر روی فاصله یاتاقان کاهش دهد.

ثانیاً، طراحی سیستم اتلاف حرارت گیربکس به درستی تضمین می کند که گرمای تولید شده در حین کار می تواند به موقع دفع شود و از قرار گرفتن مواد یاتاقان در معرض دماهای بالا برای مدت طولانی جلوگیری می کند. علاوه بر انتخاب مواد و طراحی اتلاف گرما، ما همچنین می‌توانیم با بهینه‌سازی ساختار و فرآیند ساخت گیربکس، گرمای تولید شده در حین کار را کاهش دهیم تا اصطکاک و اتلاف نیرو را به حداقل برسانیم.

علاوه بر این، تعمیر و نگهداری منظم و بازرسی گیربکس، بررسی تغییرات در فاصله بلبرینگ، اقدامات بسیار مهمی برای اطمینان از عملکرد پایدار درازمدت گیربکس است. ضریب انبساط حرارتی مواد یک عامل ضروری است که در فرآیند طراحی و ساخت گیربکس توجه ویژه ای را می طلبد. با انتخاب هوشمندانه مواد، بهینه سازی طراحی و فرآیندها و تقویت اقدامات تعمیر و نگهداری، می توانیم به طور موثر مسائل ناشی از ضریب انبساط حرارتی زیاد را کاهش دهیم و از پایداری و دقت گیربکس اطمینان حاصل کنیم.